Ga direct naar inhoud

Vliegtuigbewapening

Het F-16-gevechtsvliegtuig en zijn opvolger, de F-35, kunnen verschillende wapensystemen (gelijktijdig) inzetten. Beide toestellen hebben ophangpunten voor bommen en raketten. Daarnaast hebben ze allebei een intern boordwapen.

Het kan dat actuele informatie nog niet is toegevoegd op deze pagina.

Vergroot afbeelding Een F-16 behangen met bommen en raketten en ervoor (lasergeleide) bommen en munitiebanden van het boordkanon uitgestald.
Een F-16 behangen met bommen en raketten en ervoor (lasergeleide) bommen en munitiebanden van het boordkanon uitgestald.

Boordwapens

Het boordwapen van de F-16 is het M61A1 Vulcan-snelvuurkanon met 514 patronen. Dit 20mm-kanon bereikt met 6 roterende lopen een vuursnelheid van 6.000 schoten per minuut (100 per seconde).

Het boordwapen van de F-35 is het GAU-22/A-snelvuurkanon met 181 patronen. Dit 25mm-kanon bereikt met 4 roterende lopen een vuursnelheid van 3.300 schoten per minuut (55 per seconde).

F-35

De F-35 kan meer bewapening meenemen dan zijn voorganger, de F-16. Alleen de A-variant van de F-35, die Nederland heeft aangeschaft, heeft een ingebouwd boordkanon.

Het vliegtuig heeft daarnaast 2 interne wapenruimen met ieder 2 ophangpunten en 7 externe ophangpunten. De 2 middelste interne ophangpunten zijn voor lucht-luchtraketten, de ruimte is geschikt voor de AIM-120C Amraam. De andere 2 interne ophangpunten zijn geschikt voor zowel lucht-luchtraketten als bommen.

De F-35A heeft 7 externe ophangpunten. De middelste is alleen geschikt voor een (extra) extern GAU-22/A-snelvuurkanon. De buitenste 2 zijn alleen geschikt voor lucht-luchtraketten met een maximumgewicht van 135 kilo. Aan de overige 4 ophangpunten kunnen bommen en raketten worden opgehangen. Die laatsten tegen grond- én luchtdoelen. Op de binnenste 2 punten zijn ook brandstofleidingen aangesloten, om eventueel extra brandstoftanks op te hangen.

Vergroot afbeelding AIM-120 en AIM-9, opgehangen aan een F-16.
Een Amraam (boven) en een Sidewinder.

Tegen luchtdoelen

Tegen luchtdoelen kan de F-16 2 typen raketten inzetten: de AIM-9 Sidewinder (infrarood) en de AIM-120B Amraam (AIM: air intercept missile/radar). De sidewinder is vooral geschikt voor dichtbij, terwijl de Amraam ook geschikt is voor de middellange en grote afstand.

AIM-9 Sidewinder (L- en M-variant)
De Sidewinder is een infraroodgeleideraket. Het infrarode zoeksysteem richt zich op het temperatuurverschil tussen de motor van het doel en de achtergrond. Als het systeem de motor ‘ziet’, identificeert de vlieger het doelwit en maakt hij een zogenoemde lock. De raket wordt ‘vastgemaakt’ aan het doelwit en kan met een behoorlijke kans op succes worden afgevuurd.

Specificaties Sidewinder:

  • diameter: 13 centimeter
  • lengte: 2,85 meter
  • gewicht: 86 kilo
  • explosieve lading: 10,2 kilo
  • snelheid: ongeveer 2.500 kilometer per uur

AIM-120B Amraam
De Amraam is een radargeleide raket, bedoeld voor het onderscheppen van vijandelijke vliegtuigen. In eerste instantie wordt de Amraam via de radargegevens van het vliegtuig naar zijn doel geleid. In het laatste deel van de vlucht neemt de ingebouwde radar de besturing over.

Specificaties Amraam:

  • diameter: 17 centimeter
  • lengte: 3,65 meter
  • gewicht: 152 kilo
  • explosieve lading: 20,4 kilo
  • snelheid: meer dan 4.000 kilometer per uur
Vergroot afbeelding Luchtmachtpersoneel controleert een GBU-49 Enhanced Paveway II. Dit is een zogenoemd dual mode weapon van 500 pond die zowel met laser als GPS-doelgeleiding is uitgerust.
GBU-49 Enhanced Paveway II, een zogenoemd dual mode weapon van 500 pond met zowel laser als GPS voor doelgeleiding.

Tegen gronddoelen

Tegen gronddoelen kan de F-16 een zogenoemde AGM (air to ground missile) inzetten en verschillende (laser/GPS-geleide) bommen.

Bommen
De luchtmacht beschikt over 3 typen vrijevalbommen:

  • Mark 82 (Mk82): een bom van 500 pound
  • Mark 84 (Mk84): een bom van 2.000 pound
  • BLU-109: een geharde bom van 2.000 pound voor het doorboren van bunkers, ook wel bunkerbuster genoemd.

Deze ‘domme’ ongeleide bommen zijn slim gemaakt door ze te voorzien van stuurvinnen en een laserzoekkop, GPS-geleiding of beide:

Slim geleid met een laserzoekkop

  • GBU-10 Paveway II: lasergeleide Mk84
  • GBU-12 Paveway II: lasergeleide Mk82

Slim geleid met JDAM-kit (joint direct attack munition) GPS-geleiding

  • GBU-31(V)1: GPS-geleide Mk84
  • GBU-31(V)3: GPS-geleide BLU-109
  • GBU-38: GPS-geleide Mk82

Slim geleid met een laserzoekkop en GPS-geleiding

  • GBU-49 Enhanced Paveway II: GPS- en lasergeleide Mk82
Vergroot afbeelding Luchtmachtpersoneel hangt een GBU31V1 JDAM onder een F-16, een GPS-geleide bom van 2000 pond.
Een GBU-31(V)1: een Mk84 van 2000 pond die 'slim geleid' is via GPS dankzij een JDAM-kit (joint direct attack munition).

Lasergeleiding
Lasergeleide bommen zijn zeer trefzeker. Voorwaarde is wel dat het doel wordt aangestraald met een laserdoelaanwijssysteem. Dit ‘aanstralen’ kan vanuit een F-16 gebeuren, maar ook vanaf de grond door zogenoemde fac’ers (forward air controllers).

De AN/AAQ-14-doelaanwijzer bestaat uit een pod, met daarin een videocamera, een lasergestuurde doelaanwijzer en een voorwaarts kijkende infrarood sensor (forward looking infrared, FLIR).