Toespraak CDS uitreiking herinneringsmedaille internationale missies NEO Kabul

Excellenties, civiele en militaire genodigden,
Dames en heren, jongens en meisjes,
En natuurlijk de aangetreden collega’s van Defensie en Buitenlandse Zaken,
Vorig jaar, op 24 juni, droeg ik de vlag van Kamp Holland over aan het Nationaal Militair Museum.
Een bijzonder moment.
Het thuisbrengen van deze vlag markeerde het einde van 20 jaar missie in Afghanistan.
Het land waar duizenden militairen, diplomaten, ambassademedewerkers en civiele experts hun hart aan hebben verpand.
En dat geldt ook voor mij, als Afghanistanveteraan.
In 2007 zat ik in Tarin Kowt, waar ik de vlag elke dag zag. En 3 jaar eerder, in 2004, in Kabul.
We deden daar waar we goed in zijn.
We maakten het verschil met de 3D-benadering: militair én civiel.
En we deden dat als team.
Met elkaar, en voor elkaar.
Met de Afghanen, en voor de mensen in Afghanistan.
Onze brothers and sisters.
(…)
Het militaire hoofdstuk in Afghanistan leek hiermee afgesloten.
Ik zeg bewust: léék.
Want we wisten toen nog niet wat we nu weten:
Dat Nederland nog geen twee maanden later een acuut beroep moest doen op jullie.