Al 75 jaar NAVO-bloed door onze aderen
Organisatie
Aan de basis van de oprichting van de NAVO in 1949 lag de dreiging van het Rusland onder Stalin. Nu – 75 jaar later – zijn we terug bij die oorsprong. Opnieuw maken agressie en expansiedrift van een Russische alleenheerser het bondgenootschap relevant. Opnieuw moeten Westerse bondgenoten gezamenlijk een vuist vormen om onze vrede en veiligheid te bewaren.
Als Apache-vlieger zag ik boven Bosnië en Afghanistan met eigen ogen hoe die saamhorigheid het verschil maakt. We zagen het ook toen de NAVO – met onder meer hulp van onze F-16’s - een einde maakte aan de Kosovo-oorlog. Ik ben er van overtuigd dat die afschrikkende werking ook de reden is dat de Baltische staten nog steeds zelfstandig zijn.
Ook bij onze eigen krijgsmacht stroomt al 75 jaar NAVO-bloed door de aderen. We behoorden tot de harde kern van de oprichters. Nederland leverde één van de eerste secretarissen-generaal. Door de jaren heen zetten onze mensen zich keihard in voor het bondgenootschap en dat gebeurt tot de dag van vandaag. Binnenkort hebben we de leiding over de NATO Mission Iraq. Duizenden van onze mensen zijn dit jaar maandenlang betrokken bij Steadfast Defender, de grootste oefening sinds de Koude Oorlog.
Winston Churchill zei het al bij de oprichting van de NAVO: “Er is niets dat Russen zo bewonderen als kracht. En er is niets waar ze zo weinig respect voor hebben als zwakte, met name militaire zwakte.” Die mentaliteit heerst vandaag de dag helaas nog steeds. Dat geldt voor Rusland en voor China, maar eigenlijk geldt het wereldwijd. Autoritaire regimes hebben geen greintje respect voor de democratische waarden en normen die wij altijd zullen verdedigen.
De rol van de NAVO wordt alleen maar groter
De rol van de NAVO wordt in de toekomst alleen maar groter. Op dit moment worden de plannen uitgewerkt voor een hogere gereedheid van de troepen. Daar zullen wij ook een bijdrage aan leveren met mensen en (specialistisch) materieel.
De NAVO heeft de kracht om de Russen te weerstaan en de geloofwaardige bereidheid en solidariteit om die in te zetten. Alleen suste een ongekende periode van stabiliteit de mensen in slaap. Zozeer zelfs dat de alliantie soms overbodig leek. Inmiddels beseft iedereen weer dat de wereld een gevaarlijk plek is en blijft. Daarmee is en blijft de NAVO onze collectieve verzekering. 75 jaar oud, maar zeker niet bejaard. We zagen het met de inval van Oekraïne. Dat grote – ogenschijnlijk bureaucratische – apparaat kan snel schakelen als het moet.
Om die kracht te behouden moet de NAVO zich blijven aanpassen. Sterker en slimmer zijn dan ooit. Verder kijken dan alleen de bondgenoten en bijvoorbeeld meer samenwerken met partners in de Indo-Pacific. Maar het betekent ook dat we onze woorden over solidariteit in de praktijk brengen. Iedereen – ook Nederland! – moet aan die financiële ondergrens van 2% gaan voldoen. Met mooie woorden alleen kunnen we onszelf niet verdedigen. Bedenk nog eens goed wat dit bondgenootschap ons al 75 jaar oplevert en je weet dat het iedere cent waard is.
Generaal Onno Eichelsheim
Commandant der Strijdkrachten